Στ. 2: Από το πρώτο σωζόμενο γράμμα διακρίνεται κάτω τμήμα ενός Ε ή L· ίσως αναφορά στο αξίωμα του αναθέτη, π.χ. [aedi]l(is). Μετά το porticum δεν αποκλείεται να αναφερόταν ο αριθμός των κιόνων, χωρίς αυτό να είναι υποχρεωτικό (βλ. ZPE 82 [1990] 205, σημ. 12). Στ. 3-4: Μετά τη λέξη marmoreis θα ανέμενε κανείς μία φράση όπως impensa sua, ex liberalit(ate) sua, ή sine impensa publica, για τη συμπλήρωση των οποίων όμως φαίνεται να μην επαρκεί το μήκος των στίχων. Ίσως λοιπόν χρησιμοποιήθηκε μια απλοποιημένη φράση όπως sua ή pecunia sua με συντομογράφηση (πρβλ. ILS 5444· Robert, Gladiateurs 140· Sabbatini Tumolesi· Gladiatorum paria 131). Εάν το γερούνδιο του στ. 4 αναφέρεται στο porticum, τότε το γερούνδιο πρέπει να αναπτυχθεί ως faciend(um)· εάν στην αρχή του στ. 4 συμπληρώσουμε π.χ. [sign]a, τότε το γερούνδιο θα μπορούσε να αναφέρεται στη λέξη αυτή, οπότε πρέπει να αναπτυχθεί ως faciend(a). Στ. 5: Στην αρχή του στίχου ίσως [item]· για το νόημα, βλ. O. Salomies στο Arctos 28 (1994) 66, σημ. 7. Στο τέλος του στίχου, aedilit(atis) είναι εξίσου πιθανό. Στ. 5-6: Ίσως [glad(iatorium) | paria] XV. Στ. 7: Στην αρχή, [ludu]s ή [primu]s είναι δύο από τις πιθανές συμπληρώσεις. Στ. 8: Η λέξη paria μπορεί να ακολουθείται από αριθμό και τη λέξη venatio ή το ρήμα edidit (πρβλ. ZPE 82 [1990] 205, σημ. 14).

Στ. 2: Από το πρώτο σωζόμενο γράμμα διακρίνεται κάτω τμήμα ενός Ε ή L· ίσως αναφορά στο αξίωμα του αναθέτη, π.χ. [aedi]l(is). Μετά το porticum δεν αποκλείεται να αναφερόταν ο αριθμός των κιόνων, χωρίς αυτό να είναι υποχρεωτικό (βλ. ZPE 82 [1990] 205, σημ. 12). Στ. 3-4: Μετά τη λέξη marmoreis θα ανέμενε κανείς μία φράση όπως impensa sua, ex liberalit(ate) sua, ή sine impensa publica, για τη συμπλήρωση των οποίων όμως φαίνεται να μην επαρκεί το μήκος των στίχων. Ίσως λοιπόν χρησιμοποιήθηκε μια απλοποιημένη φράση όπως sua ή pecunia sua με συντομογράφηση (πρβλ. ILS 5444· Robert, Gladiateurs 140· Sabbatini Tumolesi· Gladiatorum paria 131). Εάν το γερούνδιο του στ. 4 αναφέρεται στο porticum, τότε το γερούνδιο πρέπει να αναπτυχθεί ως faciend(um)· εάν στην αρχή του στ. 4 συμπληρώσουμε π.χ. [sign]a, τότε το γερούνδιο θα μπορούσε να αναφέρεται στη λέξη αυτή, οπότε πρέπει να αναπτυχθεί ως faciend(a). Στ. 5: Στην αρχή του στίχου ίσως [item]· για το νόημα, βλ. O. Salomies στο Arctos 28 (1994) 66, σημ. 7. Στο τέλος του στίχου, aedilit(atis) είναι εξίσου πιθανό. Στ. 5-6: Ίσως [glad(iatorium) | paria] XV. Στ. 7: Στην αρχή, [ludu]s ή [primu]s είναι δύο από τις πιθανές συμπληρώσεις. Στ. 8: Η λέξη paria μπορεί να ακολουθείται από αριθμό και τη λέξη venatio ή το ρήμα edidit (πρβλ. ZPE 82 [1990] 205, σημ. 14).