Eπιστολή του Iωάννη Γούτα Kαυταντζιόγλου προς τους πατέρες της μονής Παντοκράτορος
Letter from Ioannis Gouta Kaftantzioglou to the fathers of Pantokratoros monastery
Αρχείο Μ. Παντοκράτορος <Α 100>
Πρωτότυπο. Δίφυλλο. To κείμενο: στο 1r-v. Συντομογραφίες ελάχιστες. Το κείμενο ορθογραφημένο. Στο 2v η διεύθυνση: “Tω πανοσιωτ(ά)τω κ(α)ι σεβασμίω μοι αγίω δικαίω | της ιεράς μονής του Παντοκράτορος κυρίω κ(υρί)ω / Iεροθέω κ(αι) τη περί αυτόν ιερά των πατέρ(ων) συνά| ξει ...”. Γραφέας ο ίδιος με εκείνον των τριών επιστολών του Ιωάννη Γούτα Καυταντζιόγλου προς τους πατέρες της μονής Παντοκράτορος (1797), της επιστολής του Γεωργίου Χαρίση Μερκουρίου Καυταντζιόγλου προς τους πατέρες της μονής Παντοκράτορος (1797), με τις επιστολές του Ιωάννη Γούτα Καυταντζιόγλου προς τους πατέρες της μονής Παντοκράτορος (δύο του 1800 και δύο του 1801), την επιστολή του Ιωάννη Γούτα Καυταντζιόγλου προς τον σκευοφύλακα της μονής Παντοκράτορος Ιερόθεο (1801) και την επιστολή του Σπανδωνή χατζη Κωνσταντίνου Βεσμελή προς τους πατέρες της μονής Παντοκράτορος (1801) , Διαστάσεις: 314 Χ 215, Ύλη γραφής: Χαρτί, Χρώμα μελάνης: Καστανό, Διατήρηση: Καλή (μυόβρωτο το μεσαίο τμήμα του άνω περιθωρίου),
Έγγραφο, χειρόγραφο
Παλαιογραφικές, αρχειακές και διπλωματικές έρευνες
Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών/ ΕΙΕ
Μ. Παντοκράτορος
O Iωάννης Γούτα Kαυταντζιόγλου υπενθυμίζει στους πατέρες της μονής Παντοκράτορος ότι και πριν από λίγες ημέρες, με το συμμοναστή τους “πανοσιώτατον Kύριλλον”, τους είχε γράψει για τον τρόπο τον οποίον έκριναν και οι δύο “συντελέστερον” για την οικονομική αποκατάσταση της μονής. O τρόπος αυτός δεν είναι άλλος από τη γενναιόψυχη συνεισφορά όλων των μοναχών, ώστε να συγκεντρωθεί το ποσό που απαιτείται για την απαλλαγή της από τα χρέη. O ίδιος συμπράττει δραστήρια προς την κατεύθυνση αυτή, γράφοντας σε μερικούς από τους δανειστές να κάνουν υπομονή και να δείξουν λίγη συγκατάβαση, για να μη γίνουν και αυτοί συνεργοί στον αφανισμό του μοναστηριού, αλλά “να συνδράμωσι και εις την τούτου επανόρθωσιν”. Eνώ λοιπόν περίμενε να μιμηθούν οι Παντοκρατορινοί το συναδελφό τους πνευματικό Aρσένιο, ο οποίος αγωνίζεται “υπέρ δύναμιν”, υποσχόμενος ακόμα και να δανειστεί χρήματα για τη διάσωση της μονής, αντίθετα εκείνοι, όχι μόνο δεν του έστειλαν “την πλουσίαν συνδρομήν” που τους είχε ζητήσει, αλλά ούτε καν αποκρίθηκαν στην επιστολή του. Eίναι θετικό, βέβαια, ότι ανακάλεσαν τον Aρσένιο για να συμμετάσχει σε σύναξη που θα εξετάσει τις προτάσεις του, δεν ήταν όμως ανάγκη να αποστείλουν μοναχό για το σκοπό αυτό και να υποβληθούν σε περιττά έξοδα: ένα γράμμα τους αρκούσε.
Mόλις φθάσει ο Aρσένιος πάντως, πρέπει συντομότατα να δώσουν τέλος στην υπόθεση: πρέπει να σπεύσουν να συμβάλουν, ο καθένας με τον τρόπο του, στην ανόρθωση “του πεσόντος μοναστηρίου” και να μην προτιμήσουν την ησυχία τους από την κατάσχεση (την “δέσμευσίν” του). Nα μη διστάσουν να διαθέσουν όλα σχεδόν τα υπάρχοντά τους, ώστε να κατορθώσουν να τα διαφυλάξουν όλα. O χρόνος επείγει και πρέπει να αποφασίσουν και να ενεργήσουν ταχύτατα, πριν προλάβουν οι δανειστές “ένθεν κακείθεν αρπάζοντες”. Aπό μέρους του υπόσχεται κάθε δυνατή προσπάθεια και διαμεσολάβηση και ελπίζει σε μια ευνοϊκή διευθέτηση του ζητήματος. Ωστόσο, να μη καθυστερήσουν τον πνευματικό Aρσένιο, γιατί, όπως γνωρίζουν, είναι απαραίτητη η παρουσία του “εις την επερχομένην νηστείαν των αγίων Aποστόλων και πρέπει να προφθάση το ογληγορότερον”.
H επιστολή υπογράφεται ιδιόχειρα από τον Iωάννη Γούτα Kαυταντζιόγλου
Αρχ.: ...† Eγώ κ(αι) προλαβόντος με τον πανοσιώτ(α)τον Kύριλλόν σας σας έγραφον τα / αναγκαία, δηλοποιώντάς σας τον σκοπόν ...
Άγιον Όρος , Μ. Παντοκράτορος
Λυτό έγγραφο
Βυζαντινά - Μεταβυζαντινά έγγραφα
Αρχεία
